Po zakończeniu wiecu poparcia dla Sądu Najwyższego, jaki został zorganizowany przed budynkiem SN przez Ruch Obrony Granic, do zebranych wyszedł sędzia Sądu Najwyższego Paweł Czubik, który przybliżył uczestnikom materie orzeczenia SN.
O orzeczeniu można przeczytać na stronie internetowej SN, na której SN poinformował, że
„Sąd Najwyższy w składzie połączonych Izb: Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych oraz Pracy i Ubezpieczeń Społecznych odstąpił od zasady prawnej sformułowanej przez skład siedmiu sędziów Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z 24 września 2025 r., sygn. akt III PZP 1/25, i podjął uchwałę, w myśl której:
- Żaden sąd lub inny organ władzy publicznej nie jest uprawniony do uznania orzeczenia Sądu Najwyższego za niebyłe i pominięcia jego skutków, nawet jeśli miałoby to nastąpić z odwołaniem się do prawa Unii Europejskiej.
- Rzeczpospolita Polska nie przekazała organom Unii Europejskiej lub jakiejkolwiek innej organizacji międzynarodowej kompetencji do stanowienia norm regulujących organizację i funkcjonowanie krajowego wymiaru sprawiedliwości, ani do określania zakresu, w którym mogą być one stosowane. Kompetencje te przysługują wyłącznie konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej i nie podlegają przekazaniu na podstawie art. 90 ust. 1 Konstytucji RP, w konsekwencji nie znajduje w tym zakresie zastosowania art. 91 ust. 2 i 3 w zw. z art. 87 Konstytucji RP.
Podjęcie uchwały w składzie połączonych Izb zostało zainicjowane postanowieniem Sądu Najwyższego z 15 października 2025 r., II NSNc 192/24, w którym przedstawiono zagadnienie prawne mające na celu dokonanie wiążącego wszystkie składy sędziowskie Sądu Najwyższego rozstrzygnięcia odnośnie do skuteczności orzeczeń Sądu Najwyższego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych, uchylających orzeczenia sądów powszechnych i przekazujących sprawę do ponownego rozpoznania w wyniku przeprowadzonej kontroli nadzwyczajnej, przez skład z udziałem sędziego powołanego na wniosek Krajowej Rady Sądownictwa ukształtowanej w trybie określonym obecnie obowiązującymi przepisami ustawy o Krajowej Radzie Sądownictwa (u.KRS).
Sąd Najwyższy w składzie dwóch połączonych Izb uznał, że odstąpienie od poglądu wyrażonego w uchwale III PZP 1/25 jest konieczne dla zapewnienia poszanowania Konstytucji RP oraz zobowiązań Rzeczpospolitej Polskiej wynikających z art. 19 ust. 1 zd. 2 TUE. Pozbawiając mocy wiążącej uchwałę III PZP 1/25, Sąd Najwyższy podkreślił, że Rzeczpospolita Polska może przekazać Unii Europejskiej kompetencje w niektórych sprawach i w tym zakresie zasada pierwszeństwa prawa UE znajduje zastosowanie. Jednak sposób zorganizowania organów wymiaru sprawiedliwości należy do materii, w której państwa członkowskie – w tym również Rzeczpospolita Polska – nie przekazały kompetencji Unii Europejskiej, a zatem obszarów, w których – zgodnie z art. 5 TUE – to nie Unia, ale państwa członkowskie posiadają wyłączne kompetencje prawodawcze. Orzeczenia TSUE wydane poza zakresem kompetencji przekazanych (ultra vires), naruszają art. 6 TUE i godzą w stabilność konstytucyjną państw członkowskich. Nie wywołują tym samym skutków właściwych dla orzeczeń TSUE w obszarach regulacji, które państwa członkowskie przekazały Unii Europejskiej (kompetencje przekazane) i które nie budzą kontrowersji.
Sąd Najwyższy zwrócił również uwagę, że przyznanie Sejmowi RP kompetencji do wyboru sędziów do składu KRS nie może stanowić naruszenia unormowań konstytucyjnych, bowiem z Konstytucji RP nie wynika sposób wyboru części sędziowskiej KRS, a akt ten w tym zakresie przyznaje wyłączną kompetencję ustawodawcy zwykłemu (co potwierdził wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 25 marca 2019 r., K 12/18). Nie można zatem racjonalnie formułować zastrzeżeń odnośnie do prawidłowości obsadzenia stanowisk sędziów Sądu Najwyższego względem osób powołanych na podstawie wniosków KRS działającej w oparciu o obecnie obowiązującą u.KRS.
Sąd Najwyższy podkreślił, że pozostawienie w obrocie prawnym uchwały III PZP 1/25 prowadziłoby do uniemożliwienia w wielu obszarach stosowania norm prawa unijnego. Dotyczyło to zwłaszcza prawa konsumenckiego oraz prawa pracy. Jedynie zapewnienie pełnej skuteczności orzeczeniom Sądu Najwyższego zapadającym w toku kontroli nadzwyczajnej w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych, pozwala wywiązywać się należycie ze zobowiązań Rzeczypospolitej Polskiej, wynikających z art. 19 ust. 1 zd. 2 TUE”.
Sędzia SN Paweł Czubik o ostatnim wyroku Sądu Najwyższego
Według Wikipedii Paweł Czubik „w 1996 ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 2001 na podstawie rozprawy pt. Zasada wolnego handlu w prawie międzynarodowym uzyskał na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego stopień naukowy doktora nauk prawnych w zakresie prawa, specjalność: prawo międzynarodowe publiczne. W 2012 na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Prawo dostępu do konsula na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego otrzymał stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa. W 2021 otrzymał tytuł profesora nauk prawnych. Laureat nagrody rektora UJ „Pro arte docendi” dla najlepszego wykładowcy.
W latach 2000–2013 był pracownikiem Wyższej Szkoły Administracji w Bielsku-Białej, a w latach 2001–2015 Instytutu Europeistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 2015 został profesorem nadzwyczajnym w Katedrze Prawa Cywilnego i Gospodarczego Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Pracował jako notariusz w Krakowie, był członkiem Krajowej Rady Notarialnej IX kadencji (lata 2015–2018).
W latach 2013–2017 był w składzie Doradczego Komitetu Prawnego przy Ministrze Spraw Zagranicznych. 30 marca 2016 został powołany przez marszałka Sejmu Marka Kuchcińskiego w skład Zespołu Ekspertów do Spraw problematyki Trybunału Konstytucyjnego, który otrzymał za zadanie podjęcie kwestii związanych z zaistniałym w 2015 kryzysem wokół TK (zespół złożył raport 1 sierpnia 2016).
W 2018 w trakcie kryzysu wokół Sądu Najwyższego w Polsce zgłosił swoją kandydaturę na sędziego Sądu Najwyższego. 10 października 2018 prezydent Andrzej Duda powołał go do pełnienia urzędu sędziego Sądu Najwyższego, gdzie […] rozpoczął orzekanie. W 2022 r. złożył wniosek do I prezes SN o wyjaśnienie, czy oświadczenie 30 sędziów SN z 10 października 2022 r. o odmowie orzekania wspólnie z sędziami powołanymi do tego sądu w procedurze z udziałem Krajowej Rady Sądownictwa wybranej według nowych zasad wprowadzonych od 2018 r. – może być równoznaczne ze zrzeczeniem się przez nich urzędu sędziowskiego”.
Strona Ruchu Obrony Granic
https://www.ruchobronygranic.pl/
Chętni do współpracy Ruchem Obrony Granic i z Rotami Niepodległości Roberta Bąkiewicz mogą skontaktować się za pośrednictwem maila i telefonicznie.
[email protected]
509 941 261
Walkę Rot w obronie Polski i Polaków można wesprzeć finansowo, korzystając z poniższych kont:
Darowizny w PLN: 36 1020 1055 0000 9302 0445 6612
Darowizny w USD: 26 1020 1055 0000 9102 0445 8733
Darowizny w Euro: 46 1020 1055 0000 9702 0445 8758
Wpłata tytułem: darowizna na cele stowarzyszenia
Kod BIC (SWIFT): BPKOPLPW
IBAN: PL26 1020 1055
0000 9102 0445 8733
Roty można wesprzeć, przekazując
1,5% PIT
KRS 0000409211
Cel szczegółowy: Roty
Jan Bodakowski
Twoje wsparcie to inwestycja w przyszłość Polski.
Dzięki Tobie możemy organizować więcej działań, manifestacji i kampanii, które przybliżają nas do wolnej i niepodległej Polski. Dołącz do grona naszych wspierających i bądź częścią siły, która zmienia rzeczywistość. Razem osiągniemy więcej!
WSPIERAJ NAS