Noworoczny apel Roberta Bąkiewicza

Prezes Rot Marszu Niepodległości zaapelował do polskiego rządu m.in. o zwiększenie budżetu na armię.

Nowy Rok to idealny czas, aby dokonać podsumowań minionego czasu, ale też postawić sobie nowe cele, którymi chcemy podążać. Robert Bąkiewicz, jako prezes Stowarzyszenia Roty Marszu Niepodległości, również postanowił dokonać podsumowania roku 2021.

Efektami swoich przemyśleń podzielił się z opinią publiczną, ale w szczególności z polskim rządem, do którego skierował swój list otwarty. Pismo dotyczy zagrożeń, które czyhają na Polskę oraz pozostałe państwa znajdujące się w naszym obszarze bezpieczeństwa. Robert Bąkiewicz poruszył także kwestię wzmocnienia polskiej obronności poprzez dofinansowanie dozbrojenie polskiej armii oraz zwiększenie jej liczebności.

W swojej wypowiedzi Prezes odniósł się także do zamiaru przekształcenia Unii Europejskiej w super-państwo, w którym nadrzędną rolę będzie pełnić polityka realizowana przez Niemcy. Nie zabrakło także odniesienia do programu “Fit for 55” oraz zagrożeń wynikających z wprowadzanych rozwiązań klimatycznych, które to zagadnienie jest bardzo ważna dla działaczy Rot.

Szczegóły w treści listu, który w całości znajduje się poniżej.

Szanowni Państwo,

Świat wkroczył w okres przekształceń systemu międzynarodowego, turbulencji, niepewności, chaosu i destabilizacji. Procesy, z którymi mamy do czynienia, mogą doprowadzić do wojny i zagrażają utratą bądź ograniczeniem suwerenności. W sposób szczególny dotyczy to państw naszego obszaru. Zagrożenia te mają wielowektorowy charakter, obejmują bowiem zarówno dążenia do rosyjskiej dominacji w Europie Środkowo-Wschodniej, jak i działania przekształcające Unię Europejską w superpaństwo, pozbawiające nasze narody suwerenności i wolności.

Polska, podobnie jak i wiele innych państw naszego obszaru bezpieczeństwa, nie jest dostatecznie przygotowana do skutecznej odpowiedzi na te wyzwania. Nie mniej wydaje się, że jeszcze nie jest za późno, aby skutecznie przeciwstawić się narastającym zagrożeniom.  Wymaga to jednak bardziej zdecydowanej, przemyślanej i konsekwentnej polityki w zakresie wzmacniania naszej suwerenności i bezpieczeństwa. Zasadniczym problemem, z jakim dziś mamy do czynienia, to podwójny – choć różny w swym charakterze – model zagrożeń.

Najpilniejszym z wyzwań jest przeciwstawienie się zakusom strony rosyjskiej, której działania stanowią poważne ryzyko pozbawienia suwerenności i szeroko rozumianego bezpieczeństwa państw naszego obszaru. Wzrost potęgi militarnej Rosji stwarza realne zagrożenie podporządkowania naszej części Europy rosyjskiej dominacji wojskowej, a w dalszej perspektywie także politycznej i ekonomicznej. Niemcy natomiast, poprzez Unię Europejską, dążą bowiem do ugruntowania swojej hegemonii w jej ramach za pośrednictwem instytucji europejskich, pozbawiających unijne państwa prerogatyw suwerenności i sprowadzając je do roli niemieckiego zaplecza gospodarczego i politycznego. Dzieje się to przy jednoczesnym narzucaniu tym państwom ideologicznych wymogów niszczących ich własną tożsamość.   Czynnikiem ułatwiającym te procesy jest narastające osłabienie potęgi amerykańskiej i koncentracji Stanów Zjednoczonych na wyzwaniu rzucanym przez Chiny.

Te czynniki są zasadniczymi wyzwaniami, stojącymi przed państwami naszego obszaru bezpieczeństwa. Dlatego należy w trybie pilnym wprowadzić politykę radykalnego wzmocnienia polskiej armii. Nakłady na zapewnienie obywatelom bezpieczeństwa powinny być podwojone, ale nie w jakieś dalszej perspektywie, lecz niezwłocznie. Budżet MONu powinien być podniesiony przynajmniej do 4 % PKB. Stan armii powinien być podniesiony przynajmniej do 200 tyś. żołnierzy zawodowych, a dzięki przywróceniu obowiązkowej służby wojskowej, powinno być budowane silne zaplecze rezerwowe.

Należy dostosować polskie wojsko do wymogów nowoczesnego pola walki, bowiem dotychczasowe działania modernizujące naszą armię, jak też jej struktura, są zdecydowanie niewystarczające, aby odpowiedzieć na wschodnie zagrożenie.

Także działania w zakresie polityki zagranicznej muszą być bardziej zorientowane na militarnym wzmocnieniu Ukrainy i amerykańskiej obecności wojskowej w naszym obszarze bezpieczeństwa, przynajmniej do czasu zbudowania przez państwo polskie odpowiednio silnej armii, zdolnej zagwarantować Polsce pełne bezpieczeństwo w zakresie militarnym.

Powinno to także korelować z działaniami w zakresie polityki unijnej, która powinna być zorientowane przede wszystkim na blokowanie rosyjskiej polityki podporządkowywania państw unijnych rosyjskim celom politycznym. Rosyjską ekspansję ułatwia także niestety polityka niemiecka, skupiona na budowaniu swojej dominacji w Unii Europejskiej. Zwłaszcza strategia energetyczna prowadzona przez Niemcy zapewnia Rosji środki materialne na rozbudowę ich potencjału militarnego, zagrażającego bezpieczeństwu państw Europy Środkowo-Wschodniej. W związku z powyższym niezbędne jest dalsze działanie na rzecz zablokowania Nord Stream 2.

Należy przy tym także wzmocnić współpracę państw unijnych, sprzeciwiających się przekształcaniu Unii w niedemokratyczne superpaństwo, w którym nadrzędną będzie polityk prowadzona przez Niemcy. Aby to osiągnąć należy w sposób konsekwentny przeciwstawić się polityce TSUE, promującej poza traktatowe rozszerzania kompetencji unijnych, którego wyrazem powinna być deklaracja państw, odrzucająca quasi federacyjny model Unii Europejskiej.

Jednocześnie Polska, w sytuacji zablokowania funduszy KPO, powinna wycofać swoje gwarancje dla spłaty zaciągniętych pożyczek przez Unię, w celu sfinansowania tego programu. Państwo polskie, w sytuacji blokowania należnych nam funduszy, powinno wprowadzić rozwiązania prawne umożliwiające rządowi wstrzymania polskiego finansowania Unii.  W obecnej sytuacji istnieje bowiem możliwość uzyskania podobnych kredytów, jakie oferują programy KPO, na rynku walutowym.  W sytuacji kryzysu energetycznego należy także podjąć działania na rzecz wycofania się z polityki klimatycznej, prowadzącej do obniżenia konkurencyjności unijnego przemysłu, a także przymusu zakupu pozwoleń na emisję CO2.

W tej sytuacji zawetowanie nowych rozwiązań klimatycznych w postaci programu „Fit for 55” proponowanego przez Komisję Europejską, jest narodową koniecznością. Natomiast odpowiedzią na ekspansję lewicowych ideologii uderzających zwłaszcza w rodzinę, a forsowanych przez Brukselę, powinno być podjęcie przez polski rząd działań na rzecz powołania międzynarodowej konwencji praw rodziny, grupującej państwa przeciwne destrukcji tradycyjnych wartości oraz wycofanie ratyfikacji konwencji genderowej.

Zarówno Berlin, jak i Bruksela, będą poważnie traktować polskie interesy tylko wtedy, kiedy Polska będzie prowadzić podmiotową politykę europejską. Tego typu rozwiązania z pewnością byłyby skuteczne w powstrzymaniu dążeń do zamiany Unii w jednolity organizm, podporządkowany polityce niemieckiej i uderzający w tożsamość kulturową i gospodarczą państw członkowskich, a tym samym ułatwiłoby europejską współpracę w zakresie przeciwstawienia się rosyjskiej ekspansji.

Wzywamy rząd do zintensyfikowania prac mających na celu wzmocnienie naszego potencjału obronnego i bardziej zdecydowanej postawy wobec zachowania naszej suwerenności wobec działań Unii Europejskiej oraz podległej jej podmiotów.

Z poważaniem,

Robert Bąkiewicz